Home (Dotan).. Last but not least
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
16 Augustus 2014 | Nederland, Boekel
Inderdaad, ik ben alweer een maandje home. Ik had jullie beloofd om nog eenmaal iets te schrijven om aan te geven wat nu echt de gaps zijn tussen Europa en Afrika en hoe het is om back home te zijn.
Ja waar moet ik mee beginnen, er is zo veel om te vertellen, maar één onderwerp komt nu ook veel aanbod in Nederland, namelijk Ebola. Ik las net op Nu.nl dat Ebola de ziekte is voor de arme in de arme landen en dit beschrijft dus ook goed een verschil tussen onze continenten. De uitbraak van deze ziekte geeft een typerend kenmerk aan wat ik geleerd hebt door mijn verblijf in Gambia, namelijk ze accepteren geen hulp van buitenstaanders. Wat ik zovelen de afgelopen weken al heb verteld tijdens mijn verhalen is dat ze in Afrika zelf boeken vol schrijven over het feit dat ontwikkelingshulp helemaal geen nut heeft en dat blijkt nu ook weer. Doordat zij geen hulp willen ontvangen of niet goed weten hoe er mee om te gaan, krijg je zulke uitbraken...
Een ander leuk ding wat met ontwikkelingshulp te maken heeft zijn die mooie kleding containers. We denken toch allemaal lief te zijn om onze kleren in zo'n containers te gooien, en denken dan dat die arme kleine kinderen in onze versleten kleding komen te lopen.. Nee helaas dromen zijn (soms) bedrog. In sommige gevallen wordt de kleding meteen doorverkocht en kunnen de mensen die het echt nodig hebben niet eens krijgen...
Een mooi kenmerk wat ik heb geleerd is de relaxte sfeer die er rond zweeft in Gambia. De tijd daar was zo rustgevend en je deelt je tijd dus ook heel anders in. In Gambia keek ik bijna geen tv, maar las liever een boek. Hier doe je dat niet zo snel, wat jammer is, want je kan er zo lekker mee tot rust komen. Je vrije tijd wordt heel anders ingedeeld, wat zorgt voor een rustgevender gevoel tussen je werk dagen in.
Sommige gambianen draaien daar helaas weer een beetje in door, want ze zitten soms heel de dag op hun bankje in de schaduw. Ja relax is het zeker, maar goed voor de welvaart in het land, is het zeker niet.
Achteraf besef ik ook hoe heerlijk het is om daar na je werk even boodschappen te gaan doen. Hier in Nederland zeggen we tijd is geld, maar daar maakt dat geen bal uit. Je denkt dat je in 15 minuten klaar bent, maar komt onderweg zoveel mensen en situaties tegen dat het veel langer duurt. Op dat moment vind je dat erg, maar nu pas merk ik hoe heerlijk dat was. Op zo'n pure manier ben je aan het socializen, ipv achter je pc of mobiel...
De algemene mentaliteit daar is dat wanneer je goed doet tegen mensen, je ook goede mensen zal ontmoeten. Wat een heerlijke mentaliteit is dat zeg! Sommige Europeanen kunnen daar nog langer niet aan tippen! Voorbeeld: Ik kwam een keer terug van de groenteman toen iemand iets midden op de weg liet vallen, met zijn handen vol. Dus ik sprint daar de weg op( in hoeverre dat sprinten is;p) om hem te helpen voordat een auto ons beide omver knalt (ze letten daar niet op). De volgende dag loop ik naar de bakker en raad eens wie ik daar tegen kom!? Die man! Een hoop bedankbetuigingen verder kreeg ik van hem een gratis Tapalapa (jeej 7 dalasi, haha) Maar het gaat om het idee ;)
Een andere gap is mijn gewichtsverschil. Nu zul je wel denken, wat lult ze hier nu weer. Even voor de opheldering, ik ben ongeveer 8 kilo afgevallen in Gambia. Dit komt niet omdat ik daar fanatiek ging hardlopen (veel te warm), maar omdat onze welvaart gewoon niet goed is. Het eet patroon is daar heel anders, je doet veel te voet en de ongezonde voedingsmiddelen zijn daar 3x zo duur als in Nederland (dus worden nauwelijks gekocht) Het blijkt maar weer dat niet alles goed verdeeld is in de wereld....
Ik had nog wel drie maanden langer kunnen blijven, maar het is ook wel weer fijn om iedereen te zien. Wat ben ik leuk ontvangen hier! Zondag meteen al veel mensen op bezoek en donderdags jarig, dus meteen heel de bub gezien (:. Ook erg leuk om weer terug te zijn bij mijn collega's!
Vaak kom ik nog in situaties terecht waarbij ik dan even terug moet denken aan Gambia. Fijn dat ik dat kan en zal het ook nooit vergeten!
Ik heb nog wel meer leuke dingen te vertellen, maar dan wordt het te lang. Wil je meer weten, dan hoor ik het wel;)
Met deze blog heb ik ook veel kunnen vereeuwigen, om later ook nog eens terug te lezen en heb jullie natuurlijk kunnen voorzien van lekker leesmateriaal. Hopelijk hebben jullie goed kunnen meeleven met al mijn verhalen en toch deels hebben kunnen mee genieten van mijn avontuur. Laatste verschil wat hierbij past: Afhankelijkheid van internet...
Stay tuned zou ik zeggen, want heb alweer grootse plannen de komende tijd!
Heel veel liefs,
Anne
Ja waar moet ik mee beginnen, er is zo veel om te vertellen, maar één onderwerp komt nu ook veel aanbod in Nederland, namelijk Ebola. Ik las net op Nu.nl dat Ebola de ziekte is voor de arme in de arme landen en dit beschrijft dus ook goed een verschil tussen onze continenten. De uitbraak van deze ziekte geeft een typerend kenmerk aan wat ik geleerd hebt door mijn verblijf in Gambia, namelijk ze accepteren geen hulp van buitenstaanders. Wat ik zovelen de afgelopen weken al heb verteld tijdens mijn verhalen is dat ze in Afrika zelf boeken vol schrijven over het feit dat ontwikkelingshulp helemaal geen nut heeft en dat blijkt nu ook weer. Doordat zij geen hulp willen ontvangen of niet goed weten hoe er mee om te gaan, krijg je zulke uitbraken...
Een ander leuk ding wat met ontwikkelingshulp te maken heeft zijn die mooie kleding containers. We denken toch allemaal lief te zijn om onze kleren in zo'n containers te gooien, en denken dan dat die arme kleine kinderen in onze versleten kleding komen te lopen.. Nee helaas dromen zijn (soms) bedrog. In sommige gevallen wordt de kleding meteen doorverkocht en kunnen de mensen die het echt nodig hebben niet eens krijgen...
Een mooi kenmerk wat ik heb geleerd is de relaxte sfeer die er rond zweeft in Gambia. De tijd daar was zo rustgevend en je deelt je tijd dus ook heel anders in. In Gambia keek ik bijna geen tv, maar las liever een boek. Hier doe je dat niet zo snel, wat jammer is, want je kan er zo lekker mee tot rust komen. Je vrije tijd wordt heel anders ingedeeld, wat zorgt voor een rustgevender gevoel tussen je werk dagen in.
Sommige gambianen draaien daar helaas weer een beetje in door, want ze zitten soms heel de dag op hun bankje in de schaduw. Ja relax is het zeker, maar goed voor de welvaart in het land, is het zeker niet.
Achteraf besef ik ook hoe heerlijk het is om daar na je werk even boodschappen te gaan doen. Hier in Nederland zeggen we tijd is geld, maar daar maakt dat geen bal uit. Je denkt dat je in 15 minuten klaar bent, maar komt onderweg zoveel mensen en situaties tegen dat het veel langer duurt. Op dat moment vind je dat erg, maar nu pas merk ik hoe heerlijk dat was. Op zo'n pure manier ben je aan het socializen, ipv achter je pc of mobiel...
De algemene mentaliteit daar is dat wanneer je goed doet tegen mensen, je ook goede mensen zal ontmoeten. Wat een heerlijke mentaliteit is dat zeg! Sommige Europeanen kunnen daar nog langer niet aan tippen! Voorbeeld: Ik kwam een keer terug van de groenteman toen iemand iets midden op de weg liet vallen, met zijn handen vol. Dus ik sprint daar de weg op( in hoeverre dat sprinten is;p) om hem te helpen voordat een auto ons beide omver knalt (ze letten daar niet op). De volgende dag loop ik naar de bakker en raad eens wie ik daar tegen kom!? Die man! Een hoop bedankbetuigingen verder kreeg ik van hem een gratis Tapalapa (jeej 7 dalasi, haha) Maar het gaat om het idee ;)
Een andere gap is mijn gewichtsverschil. Nu zul je wel denken, wat lult ze hier nu weer. Even voor de opheldering, ik ben ongeveer 8 kilo afgevallen in Gambia. Dit komt niet omdat ik daar fanatiek ging hardlopen (veel te warm), maar omdat onze welvaart gewoon niet goed is. Het eet patroon is daar heel anders, je doet veel te voet en de ongezonde voedingsmiddelen zijn daar 3x zo duur als in Nederland (dus worden nauwelijks gekocht) Het blijkt maar weer dat niet alles goed verdeeld is in de wereld....
Ik had nog wel drie maanden langer kunnen blijven, maar het is ook wel weer fijn om iedereen te zien. Wat ben ik leuk ontvangen hier! Zondag meteen al veel mensen op bezoek en donderdags jarig, dus meteen heel de bub gezien (:. Ook erg leuk om weer terug te zijn bij mijn collega's!
Vaak kom ik nog in situaties terecht waarbij ik dan even terug moet denken aan Gambia. Fijn dat ik dat kan en zal het ook nooit vergeten!
Ik heb nog wel meer leuke dingen te vertellen, maar dan wordt het te lang. Wil je meer weten, dan hoor ik het wel;)
Met deze blog heb ik ook veel kunnen vereeuwigen, om later ook nog eens terug te lezen en heb jullie natuurlijk kunnen voorzien van lekker leesmateriaal. Hopelijk hebben jullie goed kunnen meeleven met al mijn verhalen en toch deels hebben kunnen mee genieten van mijn avontuur. Laatste verschil wat hierbij past: Afhankelijkheid van internet...
Stay tuned zou ik zeggen, want heb alweer grootse plannen de komende tijd!
Heel veel liefs,
Anne
-
16 November 2014 - 17:41
Marjo:
Ha, lieve Anne
Ik ga nu doen wat ik mij al zo heel vaak voorgenomen heb- had voor jou nog een stukje schrijven voor jou blog, jou afsluitende blog over Gambia, het land waar jij 3 maanden hebt mogen verblijven dit jaar, nl van april (de14e ) tot de 12e juli, je kwam net een week voor je 22e verjaardag weer in ons land terug.
Anne, wat heb je een mooie ervaring voor heel je verdere leven daarginds in 't (voor ons ) verre Afrika opgedaan, en wat een wijsheid over de andere bevolkingsgroepen heb je geleerd, want overal is het toch anders in de hele wereld, hun dagelijkse bezigheden en hoe ze doen en werken, ja, gewoon al hoe ze zijn, zo heel anders als hier bij ons in 't westen, waar we 't toch 'maar goed hebben met alles ook al beseffen we dat vaak niet omdat alles 'gewoon is. Jij kunt nu vergelijken Anne ,'t rijke westen met 't arme Afrika.
En wat hebben we genoten van jou verhalen en foto's , ik keek er altijd naar uit, naar weer 'n nieuw verhaal. Dat je daar naar uitkijkt en altijd weer benieuwt bent naar 't wel en wee van jou in Gambia.
Ik was toch weer heel erg blij om jou weer in m'n armen te sluiten en wetende dat je weer op Hollandse bodem bent en alles goed is gegaan met de vliegreis en och wat een heerlijk 'gevoel je dochter vast te hebben, je wilt ze niet meer loslaten, maar er waren er nog meer bij die ook met jou wilde 'knuffelen.
Anne, je gaat nu dit jaar afstuderen, ook dat is weer heel spannend, weer een mijlpaal voor jou en ook een uitdaging om dat goed af te ronden, maar ik weet zeker dat jij ook daar je best voor doet, dat doe je trouwens met alles wat op je pad komt , je gaat er voor de 100 % voor, je zet je je overal voor in.
Ik wens jou alle goeds van 'de hele wereld, geniet van alles wat op je levenspad komt , en wie weet ga je nog verder studeren na dit jaar, dan zitten er weer 4 jaren HAS DEN BOSCH op, en komt er een nieuwe uitdaging voor jou. Voor nu wens ik jou een heel goed afstudeerjaar toe, geniet van jou medestudenten, dit laatste jaar in Den Bosch , met name Pippa die met jou naar Gambia is geweest, en jou maatje daar was, maar ook Anthea waar je al vele jaren mee bevriend bent, al vanaf de Udense schooljaren.
Anne, ik ga stoppen, kan nog wel langer doorgaan, maar doe dat maar niet, dus bij deze brei ik er een einde aan, aan deze blog en wens je nogmaals heeeeeeeel veeeeeeel succes met alles wat je nog gaat doen, en vele lieve groetjes van mij, jou moeder
xxxxxxxxxxxxxxxxx Marjo -
30 November 2014 - 14:57
Peter:
Dag Anne,
Het heeft lang geduurd maar hierbij toch nog een afsluitend woordje van je vader.
Natuurlijk heb ik alle reisverslagen al lang geleden gelezen maar het ontbrak meestal aan beschikbare tijd om een reactie te geven op je hele leuke leesbare verhalen, waaruit blijkt dat je meestal niet om woorden verlegen zit. Je hebt veel leuke dingen gezien en gedaan maar ook veel geleerd. Verder is het natuurlijk een hele goede levenservaring die niet slecht staat op je CV. Als je nog een keer terug gaat en dit op tijd pland kan ik wel iets regelen en komen we wel op bezoek. (Ondanks dat het er eigenlijk veel te heet is voor ons mam)
Ik ga nu deze reactie plaatsen dan kan Jan aan de gang met zijn afsluitende opdracht.
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
