Roods, Rock, Raggae (Bob Marley)

Hi iedereen,

Afgelopen zondag was het Bob Marley day. In dit weekend schudden alle Gambianen hun rasta haar nog een keer door elkaar op verscheidene (roods) festivals en beach parties. Aan drank doen ze niet, maar wel aan wiet. Helaas is het hier niet zoals in Nederland en wordt er streng op gecontroleerd. Zo moesten ook wij gefouilleerd worden op weg naar een beach party. Als toubab (blanke) hangt hier nog een flinke boete boven je hoofd... Omdat het hier zo lekker corrupt is, kunnen ze dan gewoon je telefoon afpakken (en zelf gaan gebruiken), of je in de bak gooien en een kwak geld vragen. Maar nee tijdens dit weekend zou er niks gebeuren, want zoveel mensen doen het + de politie doet gewoon lekker mee! Nou dat is een opluchting.... (mam, maak je maar geen zorgen, we leven nog haha)

Het is nu al weer een tijdje geleden dat ik een berichtje hier heb geplaatst. Morgen zijn we er precies één maand. Wat vliegt de tijd! Voordat ik verder ga met wat leuke stories wil ik even iedereen bedanken voor de leuke en lieve berichtjes die jullie achter laten!
Voor nu ga ik jullie vermaken met verschillende leuke feitjes van Gambia.

Afgelopen weken hebben we weer verschillende dingen gedaan en heb ik genoeg nieuwe indrukken erbij gekregen. één ding wat me erg opgevallen is, is dat de president hier alles is. Afgelopen zaterdag gingen we naar de hoofdstad en daar kwamen we bij Arch 22. Dit is een soort arc de triomphe, maar dan op zijn Gambiaans. Maar in plaats van dat je bij de arc de triomphe gewoon met je auto kan komen, mag niemand onder de Arch 22 door, behalve de president. Je rijdt daar op de rotonde, maar dan is één afslag geblokkeerd en moet je een flink stuk omrijden, om vervolgens in het verlengde van die weg uit te komen. Wil je de Arch 22 beklimmen als belvédère, dan sponsor je gewoon weer even de president.
Belasting betalen wordt hier ook niet echt gewaardeerd door de eerlijke mens. Veel van het geld wordt door de mensen bij het belastingbureau in hun eigen zakken gestopt, om er vervolgens mooie fancy Hummers van te kopen.

In mijn vorige blog schreef ik over het varen met de dames van hier voor laborday. Dit was een erg leuke dag geweest! Ik had mijn spiegelreflexcamera meegenomen, wat resulteerde in honderden foto's, omdat alle dames een photoshoot wilde houden. Wat hebben we gelachen om de verschillende posities die ze aannamen. (zie toegevoegde foto's) Daarnaast hebben we flink gemerkt wat de verschillen zijn tussen een rust dag voor hun en een rust dag voor ons. Hier willen ze graag harde muziek en alleen maar eten, eten en nog eens eten. Wij willen lekker in de schaduw kletsen, een boekje lezen of genieten van de omgeving. Wij gaan vissen, omdat we het leuk vinden, de dames wilde vissen, zodat ze een mooie foto konden maken.

Een ander leuk feitje van Gambia is, dat ze hier niet allemaal aan dokters doen. In ieder geval, sommige geloven niet in science (het zijn moslims hier) en in geleerde mensen. De medicijnen die wij gebruiken in Nederland worden gemaakt van de grondstoffen welke hier in overvloed aanwezig zijn. Een blaadje een beetje fijn knijpen en daar heb je weer een bepaald wondermiddel.

Zaterdag waren we naar een roodsfestival geweest. Dit was speciaal voor het Bob Marley weekend. Tijdens dit festival komen verschillende artiesten optreden uit Afrika. Het zijn voornamelijk artiesten die een bepaalde boodschap hebben. Het gaat natuurlijk over de 'roods' van de Afrikanen. Tijdens dit festival heb ik weer van alles meegemaakt. Het begon al toen we in de rij stonden. Ineens werden we geroepen door onze vriend dat we moesten komen. Hij had geregeld dat we naar voren mochten komen in de rij. Dit voelde erg verkeerd, omdat je iedereen zag kijken van, ja die blanken krijgen het weer voor elkaar. Even handje drukken met de bewaker en we waren binnen....
Het volgende wat voor verbazing zorgden was dat de populairste artiest (Sizzla) met zijn hele entourage van auto's door het publiek ging rijden. Ineens zag ik wat lichten van links en daar kwam hij aan. Zwaaiend naar het publiek, terwijl deze helemaal weg werden gedrukt door de beveiligers. Erg raar, maar de Gambianen schijnen het leuk te vinden.
Het gekste wat ik op deze avond had meegemaakt was, dat de stroom uit viel midden in het optreden van bovenstaande artiest. Het publiek wat te dichtbij kwam werd geslagen door de beveiliging en dat wilde hij niet. Terwijl hij dwong dat de bewaking weg ging, liep het natuurlijk helemaal uit de hand. De enige oplossing was dus een power shotdown, net op het moment dat wij aan het overleggen waren om iets vroeger te vertrekken... Daar ging ons plan en was het dus nog een heel gedoe om met taxi en al van het terrein af te komen. Alles was ingesloten...

Ik ben aan het denken of ik nog andere dingen heb voor nu, maar kan er zo niet op komen. Daarom sluit ik deze blog af met te melden dat het hier allemaal naar wens is en we binnenkort een trip gaan maken naar het binnenland. We gaan een vriend van ons opzoeken, die gisteren is vertrokken naar zijn familiefarm. Dit zal een goede eyeopener worden.

Heel veel liefs vanuit The Gambia,
Anne

PS: De foto's zal ik er morgen opzetten.